ఈ పెద్దవాళ్ళకు ఏమీ తెలియదు కాని, చిన్న పిల్లల్ని తిట్టమంటే మాత్రం రెడీ.....అక్క అల్లరి చేయదు, అక్క బాగా చదువుతుంది, అక్కని చూసి నేర్చుకో, అబ్బబ్బ...రోజూ ఇదే పాట...అల్లరి చేయడం అంత ఈజీనా? ఎంత టాలెంట్ ఉండాలి దానికి? వెధవ చదువుదేముంది? అందరూ చదివేస్తారు పుస్తకాలు ఇచ్చి, బళ్ళో పడేస్తే.....అల్లరి ఒకరు నేర్పితే వచ్చేదా? స్వతహాగా పుట్టుకతో రావాలి. చదువు చదవడం అంత ఈజీ కాదు అల్లరి చేయడం..పాఠాలు అర్ధం కాకపోతే, ప్రైవేటు చెప్పించుకోవచ్చు, గైడ్లు చదవచ్చు...అల్లరి చేయటానికి ఇవన్నీ ఉండవే...ఎవరి తెలివితేటల్ని బట్టి వాళ్ళు చేయడమే...ఎంత కష్టం? ఎవరినైనా వెక్కిరించి ఏడిపించాలంటే ముందు వాళ్ళని బాగా అబ్జర్వ్ చేయాలి, వాళ్ళ మాటతీరు, మాడ్యులేషన్ అన్నీ పట్టుబడాలి. వాళ్ళ నడక, నడత అన్నీ గమనించాలి..అన్నీ చూసి, అప్పుడు వెక్కిరించాలి. నిక్ నేంస్ పెట్టాలి...ఇదంతా ఎంత పెద్ద పని? చదువు పట్టకుండా అస్తమానూ ఆడుకుంటావు అని పెద్ద్ల కంప్లైంటు...దీనికి కూడా జవాబు చెప్తా...అలా ఇరవై నాలుగ్గంటలూ ఆడుకోవాలి అంటే ఎంత స్టామినా ఉండాలి? మధ్యలో అలిసిపోకూడదు. ప్రతిసారీ గెలవాలి. (లేకపొతే పక్కవాళ్ళు ఏడిపిస్తారు..గొడవలు అవుతాయి. గొడవలు పైకి వస్తే ఇక ఆటలకి పంపించరు...ఇవన్నీ చూసుకోవాలి జాగ్రత్తగా) ఎంత ఆడుకున్నా, మర్నాటికి చేయవలసిన హోం వర్క్ పూర్తి చెయ్యాలి. లేదంటే స్కూల్లో చెడ్డపేరు...అందులోనూ, మనకన్నా పెద్దవాళ్ళు అన్నో, అక్కో, మన ప్రాణానికి అదే స్కూల్ లో చదువుతున్నారనుకోండి, ఇక అక్కడ కూడా టార్చర్ మొదలవుతుంది. మీ అక్క బాగా చదువుతుంది, నీకేమయింది? మీ అన్నకు వచ్చినన్ని మార్కులు నీకు రావేంటి? ఇవీ టీచర్ల ప్రశ్నలు.....ఇది మరీ విడ్డూరం....ఏ అల్లరి చేయకుండా, ఏ కాలక్షేపమూ లేకుండా పొద్దస్తమానూ చదివినవాళ్ళకి 90% వస్తే, అల్లరి చేస్తూ, అమ్మని ఏడిపిస్తూ, ఆడుకుంటూ, ఇంటి పనులు చేస్తూ చదివి పరీక్షలు రాసి 85% తెచ్చుకుంటే ఎవరు గొప్పండీ? మీరు చెప్పండి పోనీ..అస్తమానూ పుస్తకం పట్టుకుని కూర్చునేవాళ్ళకి ఇంట్లో పనులు కూడా చెప్పరు..."చదువుకోనీ వాళ్ళని, నీకెలాగూ కుదురు లేదు...ఈ పని చేసుకురా....." అంటూ..ఎంత అన్యాయం? వాళ్ళు చేసే ఏకైక పని చదువే కదా.....మనకెన్ని (అల్లరి పిల్లలకి) ఎన్ని వ్యాపకాలు? రోజూ ఒకటే అల్లరి చేయలేము ఏళ్ళ తరబడి....మధ్యలో కొత్త కొత్తవి పుట్టుకొస్తాయి....వాటి గురించి కూడా ఆలోచించాలి. చేసే అల్లరి అందరికీ నచ్చాలి. లేదంటే చెడ్డ పేరొచ్చేస్తుంది. మన అల్లరితో అందరూ నవ్వుకోవాలి.

నాకు తెలియక అడుగుతానూ, చిన్నప్పుడు అల్లరి చేయకపోతే, పెద్దయ్యాక, పిల్లలకు ఏ ముచ్చట్లు చెప్పుకుంటారండీ! కొంత వయసు వచ్చాక, చిన్ననాటి జ్ఞాపకాలు ఏం గుర్తు తెచ్చుకుంటారు? నేను అస్తమానూ లోకం తెలియకుండా చదువుకునేదాన్ని..అని చెప్పడం ఎంత చిరాగ్గా ఉంటుంది? వాక్....నాకు అస్సలు నచ్చదు. సంతానం లో పెద్ద పిల్లలు అయినంత మాత్రాన, లేని పెద్దరికం పైన వేసేసుకుని, గంభీరంగా కూర్చోవటం...ఏదో ప్రపంచం బరువుబాధ్యతలన్నీ వీళ్ళే మోస్తున్నట్టు...అబ్బ....ఎంత చిరాకో.....పైగా మనం అల్లరి చేస్తున్నాము అని మన మీద నిఘా ఒకటి...

ఆడుకోవాలి అంటే ఎన్నెన్ని ఆటలు? బొంగరాలు, గోళీలు, ఏడుపెంకులు....ఇవన్నీ మగపిల్లలు ఆడే ఆటలే అని అమ్మ గోల...మగపిల్లాడిలాగా బయటిపనులు చేసినప్పుడు లేదు కాని, ఆటలకి తప్పొచ్చింది...చిన్నప్పుడు అల్లరి చేసేస్తే ఇంకో లాభం కూడా ఉంది...పెద్దయ్యాక, మన పిల్లలు అల్లరి చేస్తే మనకు కోపం రాదు.....పైగా వాళ్ళతో కూడా సరదాగా అల్లరి చేసేయగలం .....పిల్లలకీ హాయి, మనకీ హాయి. చిన్నప్పుడు మా పెద్దవాడు అల్లరి చేయకపోతే, చచ్చే భయం వేసింది నాకు...వీడేవిటిరా, చిన్నప్పుడే వివేకానందుడిలాగా అని, చదువుతో పాటు అల్లరి కూడా దగ్గరుండి నేర్పించవలసి వచ్చింది....అదో చక్కటి జ్ఞాపకం....పిల్లలు శరీరంలో ఏ హార్మోన్ తక్కువైతే అల్లరి చేయకుండా బుద్ధిగా ఉంటారా అని లైబ్రరీకి వెళ్ళి పుస్తకాలు తిరగేయవలసి వచ్చింది...ఇప్పుడి టాపు లేపుతున్నాడు అనుకోండి..అది వేరే సంగతి....



ఇంకొన్ని అల్లరి జ్ఞాపకాలు మరోసారి.