పిలువకు కృష్ణా! నీ నోటితో 
నాపేరు పలకకు కృష్ణా!!
పిలుపు వినగానే 
కొత్తగా ఏదో 
మత్తుగా గమ్మత్తుగా
ఎందుకో ఈ మైమరపు!!
హృదయనాదము హెచ్చి, అడుగులు తడబడి
చిరు చెమటల తడిసిన
ముంగురులు ముడివడి
పెదవులు వణీకి, మేను కంపించి
వలపు ధారల తడిసి కన్నులు సోలి
ఎదురుచూసిన క్షణము ఎదుటపడగానే
ఎదురుచూపుల గడియ ముగిసిపోగానే
ఏల నాలో ఈ కలవరము!
ఎందుకింత పరవశము !!
జన్మజన్మల నుండి ఉన్నదేగా
మన బంధం!
ఎన్నో జన్మల పుణ్యమేగా
నాకు ఈ వరం!!
నీ ప్రతి తలపున వివశనై
ప్రతి పిలుపున పరవశనై
నన్ను నేను మరచిపోదును
రాధా హృదయ విహారీ!!
నీ పలుకు విన్న ప్రతిసారీ...