Wednesday 6 July 2016

అసలు ఇంట్లో చిన్నవాళ్ళ మీద పెద్దవాళ్ళు (అక్కలు, అన్నలు) బాగా రుబాబు చేస్తారు.....ఇంట్లో వాళ్ళదే ఆధిక్యం....వాళ్ళు వంట చేస్తే, మనం కూరలు తరగాలి....వాళ్ళు బట్టలు ఉతికితే మనం ఆరేయాలి....అందుకే చిన్నవాళ్ళకి ఏపనీ పూర్తిగా రాదు...వాళ్ళ వెనకాల అసిస్టెంట్లుగానే ఉండిపోతాము....మళ్ళీ పని బాగా చేస్తారని వాళ్ళకే పేరు....ఇక్కడే శ్రీశ్రీ గారి కవిత "తాజ్ మహల్ నిర్మాణానికి రాళ్ళెత్తిన కూలీలెవ్వరు?" అన్న ముక్క గుర్తొస్తుంది నాకు.....కానీ మన ఘోష పట్టించుకునేదెవ్వరు? "మే డే" నినాదం లాగా "ప్రపంచంలోని చిన్నవాళ్ళందరూ ( అంటే ఐ మీన్, ప్రపంచంలో ఉండే ఇళ్ళన్నింటిలో ఉండే చిన్న/ఆఖరు సంతానం అన్నమాట.) ఏకం కండి" అని ఎలుగెత్తి అరవాలనిపిస్తుంది..... మా నాన్నగారు నాచేత చదివించిన మొట్టమొదటి పుస్తకం "శ్రీ శ్రీ గారి "మహాప్రస్థానం".."...(చందమామ పుస్తకాలు కాకుండా.....)పై డైలాగు నేను అంటుండగా విన్న మా నాన్నగారు ఆఖరికి ఆయన్ని ఇలా వాడేసుకుంటున్నావా? అని కేకలేసారనుకోండి...అది వేరే విషయం....

అలాగే నాన్నగారు నాకు పరిచయం చేసిన తొలి హిందీ పాట "చౌదవీ కా చాంద్ హో"....ఆ పదాల అల్లిక, ఆ భాషలో సొగసు చాలా నచ్చింది. హిందీ తో పాటు ఉర్దూ కూడా నేర్చుకోవాలనిపించింది....ఇక్కడే మళ్ళీ మా అన్న జోక్యం చేసేసుకున్నాడు.....పరాయిభాష ఉర్దూ నేర్చుకొనేటప్పుడు సంస్కృతం కూడా నేరుచుకోవచ్చు కదా అని...నిజానికి నాకు సంస్కృతం అంటే చాలా ఇష్టం...రెండిటికీ ముడెట్టేసరికి అదీ కుదరలేదు, ఇదీ కుదరలేదు....మొత్తానికి రెంటికీ చెడ్డ రేవడు అయ్యింది నా పని....ఈ పెద్దాళ్ళింతేనండీ....మన సొంతానికి, మన ఇష్టానికి ఏదీ చెయ్యనియ్యరు...

నాకు శాస్త్రీయ సంగీతం పట్టుబడకపోయినా, లలిత సంగీతం బాగా పాడేదాన్ని..ఇది మాత్రం అందరూ ఒప్పుకుని తీరాలి. మా వదిన (మేనత్త కూతురు....మా ఊళ్ళోనే ఉండేవారు )కు లలిత సంగీతం లో భావాలు అంతగా పలికేవి కావు. మా అత్త నా చేత బోలెడు పాటలు పాడించుకుని, కొసమెరుపుగా మా వదినకు "మంగళ హారతి" ఇచ్చేది....పద్మ గొంతులో భావాలు బాగా పలుకుతాయే అని....చూసి చూసి మావదిన నాకు చాటుగా వార్నింగ్ గట్టిగా ఇచ్చింది.....మా అమ్మ దగ్గిర ఆ వచ్చీ రాని సంగీతమే పాడు...లలిత గీతాలు పాడేటట్టయితే ఇంటికి రాకు అని.....ఏతావాతా తేలిందేంటంటే, మనకు (అంటే చిన్నవాళ్ళకి ఒక విద్య వచ్చినా ముప్పే, రాకపోయినా తప్పే..)

ఇంతకీ ఈ అక్కలు/అన్నలు ఉన్నారే, వాళ్ళకి ఇంట్లో ఉన్నంతసేపు మంచినీళ్ళు మనమే తెచ్చివ్వాలి, వాళ్ళ ఫ్రెండ్స్ వచ్చినా సరే, వాళ్ళకీ మంచినీళ్ళూ వగైరా సప్లైలు మనమే చెయ్యాలి....తరతరాల బానిసత్వం ఇది....అదేంటో దీనిని అమ్మ/నాన్నలు కూడా ఖండించరు...ఏదైనా అంటే, నేను పోతే, నీ బాగోగులు చూడవలసింది, నీ బాధ్యత మోయవలసింది వాళ్లే అంటూ ఓ stock dialogue ఉంటుంది అందరి ఇళ్ళల్లో.....అమ్మ/నాన్న నోళ్ళల్లో...అది విన్న తరువాత అక్క/అన్నల expression ఉంటుంది చూడండీ, ...బజార్లో బానిసలను కొనుక్కున్నప్పుడు చూసే చూపు.....ఛ......tragedy..... వాళ్ళ పుస్తకాలు మనమే సర్దాలి, వాళ్ళ ఫ్రెండ్స్ ఇళ్ళకి మనమే సాయం వెళ్ళాలి....తీరా మన ఫ్రెండ్స్ ఇంటికి వెళ్ళే సందర్భాల్లో, "అస్తమానూ ఏం తిరుగుతావ్? మూసుకుని ఇంట్లో కూర్చో" అనేదీ వాళ్ళే...తరతరాలుగా చిన్నవాళ్ళకు జరిగే ఈ అన్యాయాన్ని అడ్డుకునే చట్టాలు ఏవీ రాలేదు.....అన్నట్టు ఇది కూడా ఒకరకమైన "గృహహింస " కిందకి వస్తుందా! రాదా! ఈసారి ఎవరైనా లాయర్లని అడగాలి....

No comments:

Post a Comment