ఒక మంచి కథ;

ఒక యువకుడు తన తండ్రిని ఒక హోటల్ కు తీసుకువచ్చాడు. తండ్రి పెద్దవయసు వాడు అయినందువల్ల, బలహీనత వల్ల అతను ఆహారం తీసుకునెటప్పుడు కొంచెం కొంచెం అతని బట్టల పైన, నేల మీద పడిపోతోంది. ఆ హోటల్ లొ ఉన్న మిగిలిన వారు ఆ పెద్దాయనను కొంచెం చికాకుగా చూస్తున్నారు. కొడుకు మాత్రం మౌనంగా తింటున్నాడు.
తండ్రి తినడం అయిన తరువాత, కొడుకు ఆయనను మెల్లిగా వాష్ రూం కి తీసుకెళ్ళి, ఆయనను శుభ్రం చేసి, బట్టల మీద పడిన అన్నం, ఆహార పదార్థాలను దులిపి, శుభ్రం చేసి, జుట్టు దువ్వి, కళ్ళజోడు సరిచేసి, ఇవతలికి తీసుకువచ్చాడు. ఆ హాల్ లో ఉన్న అందరూ వారి వైపు విచిత్రంగా చూస్తున్నారు. కొడుకు బిల్ చెల్లించి, మౌనంగా తండ్రిని వెంటపెట్టుకుని బయటకు వెళ్ళిపోయాడు. ఆ సమయం లో, ఆ హాల్ లో ఉన్న వారిలో ఒక పెద్దాయన ఆ కొడుకును పిలిచి "నువ్వు ఇక్కడ ఏమైన వదిలేశావా బాబూ.." అని అడిగాడు. "లేదండీ, నేను ఏమి వదల్లేదు " అని జవాబిచ్చాడు ఆ యువకుడు. అప్పుడు ఆ పెద్దాయన " లేదు బాబూ... నువ్వు వదిలావు, నీ ప్రవర్తనతో, ప్రతి కొడుకుకూ ఒక పాఠాన్ని, ప్రతి తండ్రికీ ఒక ఆశను, ధైర్యాన్ని వదిలి వెల్తున్నవు". అని చెప్పాడు ఆనందంతో.

హాల్ మొత్తం నిశ్శబ్దం అయిపోయింది.

ఇది అంతర్జాలంలో చాలా ప్రాచుర్యం లో ఉన్న కథ. ముసలివాళ్ళను ఎంత జాగ్రత్తగా చూసుకోవాలి అనే విషయాన్ని, ఈరోజుల్లొ పెద్దవాళ్ళను పిల్లలు ఎలా చూస్తున్నారు అనే దానికి ఒక మంచి ఉదాహరణ ఈ కథ.