అన్ని ఆశ్రమాలలోకి గృహస్థాశ్రమం ఉత్తమమైనది. గృహస్తు ద్వారానే ఇతర ఆశ్రమస్థులకి ఆహారం లభిస్తోంది. సామాజిక సాంస్కృతిక సంపద కాపాడబడేది గృహస్థు వల్లనే. పరస్పర సహకారం. చ్చిపుచ్చుకోవడం వీటి ద్వారా సామాజిక బంధం దృఢమయ్యేది గృహస్థాశ్రమం వల్లనే.

1. అపరిగ్రహ (ఇతరులనుంది ఉచితంగా ఏమీ స్వీకరించకపోవడం ), 2. సహనం. 3. విశాలభావం. $. ఇంద్రియనిగ్రహం. 5. చిత్తశుధ్ధి, 6. మనోనిఘ్రహం 7. లౌకికజ్ఞానం, 8. తాత్విక ఆలోచన, 9. సత్యమైన జీవితం 10. కోపం లేకపోవడం అనే పది గుణాలు ఉన్న గృహస్థు మహాత్ముడే.

నిత్యజీవితంలో పవిత్ర హృదయంతో ధర్మాచరణ చేసే గృహస్థు ఏ యోగికీ, జ్ఞానికీ తీసిపోడు. దేవునియందు ఏకాగ్రమైన భక్తి ఉన్న గృహస్థుకి భగవంతుని అభయము. ఆశ్రయం ఉంటాయి. భగవంతుని యందు విశ్వాసముంచి, ప్రతికర్మా ఆయనకే అర్పించి, అతిథి అభ్యాగతులను సేవించే కుటుంబీకుడు, దైవానికి ఎంతో ప్రీతిపాత్రుడు. గృహస్థుకి ఇంద్రియభోగాలు లక్ష్యం కాకూడదు.

సద్గురు వాణి...

మనమందరం బిచ్చగాళ్ళమే. మనమేపని చేసినా దానికి ప్రతిఫలం కోరుతూ ఉంటాం. మనమందరం వర్తకులం. మనకు జీవితంలో వ్యాపారదృష్టి, సుగుణాలలో వ్యాపార దృష్టి, మతంలో వ్యాపారదృష్టి, చివరికి ప్రేమలో కూడా వ్యాపారదృష్టేకదా!

మనం చిక్కుకుంటాము.. ఏ విధంగా? మనమిచ్చేదాని వల్ల కాదు. మనమాశించేదాని వల్ల. ప్రెమకు ప్రతిఫలంగా దు:ఖం సంప్రాప్తమవుతుంది. అది మనం ప్రేమించడం వల్ల కాదు. ప్రేమకు ప్రతిఫలంగా ప్రేమకోసం ఎదురుచూడడంవల్ల.

ఆశలేని చోట దు:ఖం లేదు. కోర్కె నుండే ఆశ నుండే సమస్త దు:ఖాలు పుడుతున్నాయి. ఆశలు జయాపజయాల నియమాలకు బధ్ధపడినవే..నిజమైన విజయంలోనూ, నిజమైన సౌఖ్యం లోనూ గల రహస్యమిది. ఎవరు ప్రతిఫలమాశించరో, ఎవరు సంపూర్ణంగా నిస్వార్ధులో వారు ఆందరికంటే అధిక విజయవంతులు.

ప్రతిఫలమాశించవద్దు. నువ్వియ్యవలసిందేదో ఇచ్చివేయి. అది తిరిగి నీ దగ్గరకు వస్తుంది. కానీ ఆ తలంపు నీకిప్పుడు వద్దు. అది వేయింతలై మళ్ళీ నీకు దక్కుతుంది.కానీ నీ దృష్టి దానిమీద ఉండదూడదు. ఇవ్వడానికి నీకు శక్తి ఉండాలి. నువ్వీయాలి. అంతటితో అది సరి. జీవితమంతా ఇవ్వడమే అని తెలుసుకోవాలి.

సూర్యుడు సముద్రమ్నుంది నీటిని గ్రహిస్తున్నది. మనకు వర్షరూపంలో తిరిగి ఇవ్వడానికే. పుచ్చుకోవడనికి, ఇచ్చివేయడానికి నీవు ఒక యంత్రం మాత్రమే. ఇచ్చివేయడానికే నీవు పుచ్చుకుంటావు కనుక ప్రతిఫలం కోరకు.